Współczesny rynek zegarków uderza różnorodnością modeli, ale zdecydowana większość z nich jest wyposażona w mechanizm kwarcowy, który nie wymaga regularnego nawijania. Pomimo tego, że jest to wygodne, prawdziwi miłośnicy rzemiosła zegarmistrzowskiego nadal wybierają mechanikę, pozostając wiernym tradycji. Ale proces techniczny wpłynął również na ten wieczny klasyk, uwalniając właścicieli mechanicznych zegarków od potrzeby codziennego podwijania. W takich modelach sprężyna automatycznie odzyskuje napięcie. A dzisiaj zegarki mechaniczne o nawijaniu automatycznym się stały się tak popularne, jak ich odpowiedniki kwarcowe.

Trochę historii zegarków o nawijaniu automatycznym

Konieczność ciągłego przywracania napięcia sprężyn poprzez podkręcanie koronki sprawiła, że ​​producenci zegarków w XVIII wieku zaczęli myśleć o zautomatyzowaniu tego procesu. Tylko arystokraci mogli sobie pozwolić na drogie akcesoria i mieli osobistych asystentów, którzy nie pozwalali na zatrzymanie zegarka. Ze względu na bezużyteczność ten pomysł nie został rozwinięty.

Rolex zaczął produkować nowoczesne modele z opcją automatycznego nawijania. Pierwsza kolekcja takich zegarków została wydana w 1931 roku. Dość szybko ta technologia została przyjęta przez inne firmy-producenci zegarków na rękę. A dziś rynek uderza różnorodnością zarówno męskich, jak i żeńskich modeli mechanicznych, które mają funkcję automatycznego nawijania.

Dlaczego więc zegarek może iść sam?

Automatyczne podwijanie stało się możliwe dzięki prawom bezwładności i grawitacji. Sektor automatycznego nawijania jest wbudowany w obudowę zegarka mechanicznego, który jest niewielkim metalowym obciążnikiem z przesuniętym środkiem ciężkości, zamontowanym na osi. Strukturalnie jest to cienka górna płyta i pierścień ze stopu wolframu o wystarczająco dużej masie. Wykonując ruch dłoni, właściciel uruchamia go. Obracając się wokół własnej osi, zakręca sprężynę, zapewniającą ruch zegarka i przywracając jej napięcie.

Sektor automatycznego nawijania jest bardzo wrażliwy. Zaczyna się poruszać już przy najmniejszym przesunięciu ręki. Ale aby pokonać opór sprężyny, musi on mieć dużą bezwładność. Można to osiągnąć tylko wtedy, gdy jego wymiary są wystarczająco duże. Dlatego większość  zegarków z automatycznym nawijaniem ma dużą obudowę.

Zalety i wady zegarka z automatycznym nawijaniem

Istnieje wiele zalet zegarka mechanicznego z automatycznym nawijaniem. Oto tylko najbardziej podstawowe z nich:

• Właściciel pozbywa się potrzeby regularnego dokręcania koronki nawijającej: po prostu bądź sobą i noś zegarek na dłoni, a sektor automatycznego nawijania zrobi za ciebie resztę;
• Wysoka dokładność: osiąga się  dzięki temu, że sprężyna zawsze będzie w stanie podkręconym, bliskim pełnemu nawijaniu, to znaczy mechanizm nie będzie się spieszył ani opóźniał;
• Zwiększona wodoodporność: brak potrzeby częstego obracania koronki nawijającej minimalizuje wnikanie wilgoci do obudowy, możesz bezpiecznie myć ręce w takich zegarkach, ale nie możesz pływać.

Ale pomimo dość imponujących zalet, należy pamiętać o innych kwestiach. A główną wadą jest złożoność mechanizmu. Zwiększa wrażliwość zegarka na uszkodzenia mechaniczne, przeciążenie sprężyny. Aby zminimalizować tę wadę i zabezpieczyć delikatny mechanizm przed uszkodzeniem, producenci zaczęli pogrubiać obudowę zegarka, co również spowodowało, że akcesorium stało się cięższe. Ale wielu nie zalicza tej funkcji do wad, wręcz przeciwnie, uznając duże i masywne zegarki za znak statusu i prezentowalności.